Nos últimos anos o mercado de vivenda de Francia caracterizase polo elevado número de vivendas iniciadas. En 2004 e 2005 iniciaronse unha media de aproximadamente 500.000 vivendas, cando a mediados dos 90 esta cifra estabilizarase en torno as 290.000 vivendas. Este aumento do ritmo de construcción obedece principalmente ao impulso da demanda de vivenda.
Os factores sociodemográficos contribuiron considerablemente a este impulso, xa que
o número de fogares estase a incrementar de forma considerable. O envellecemento da
poboación e o aumento do número de fogares unipersonales e de parexas sin fillos supoñen importantes causas da expansión da demanda de vivenda. De tal forma, prevése que a cifra de fogares se eleve en torno a 230.000 unidades/ano entre 2000 y 2010,
ao tempo que o cambio na estructura dos fogares propiciará un aumento da demanda de vivendas de tamaño máis pequeno.
Como consecuencia da presión da demanda, nos precios da vivenda rexistraronse
incrementos substanciais nos últimos anos
Fonte: http://www.garraioak.ejgv.euskadi.net/
lunes, 21 de noviembre de 2011
Saude
En primeiro lugar, o sistema de saude francés caracterizase pola coexistencia de factores públicos (por exemplo os hospitales) e de factores privados (por exemplo as clínicas ou as profesions de saude liberais). Caracterizase tamén por un financiamento amplamente mutualizado: os gastos de saude non son directamente sufragados polos pacientes, senon asumidos (baixo a forma de reembolso ou de adelantamento de gastos) polo seguro de enfermidade obligatorio. Os organismos de seguro de enfermidade financianse coas cotizacions baseadas nos salarios e nos rendementos.
martes, 15 de noviembre de 2011
Alimentación
A gastronomía de Francia está considerada como unha das máis importantes do mundo. Está caracterizada pola sua variedade, froito da diversidade rexional francesa, tanto cultural como de materias primas, pero tamén polo seu refinamento.
A sua influencia deixase sentir en case todas as cociñas do mundo occidental, que foron incorporando ás suas bases coñecementos técnicos da cociña francesa.
Tradicionalmente, cada rexión posúe a sua propia cociña:
A sua influencia deixase sentir en case todas as cociñas do mundo occidental, que foron incorporando ás suas bases coñecementos técnicos da cociña francesa.
Tradicionalmente, cada rexión posúe a sua propia cociña:
- A cociña do noroeste utiliza a manteiga, a crème fraîche e a mazá;
- A cociña do suroeste utiliza o aceite, o foie gras, os cogumelos e o armañac;
- A cociña do sureste está caracterizada por influencias italianas e sirvese da oliva, as finas herbas e o tomate;
- A cociña do norte está caracterizada por influencias belgas e sirvese da pataca, da carne de porco, de xudías e da cervexa;
- A cociña do este, caracterizada por influencias alemanas, sirvese do touciño, as salchichas, la cervexa e o sauerkraut.
lunes, 14 de noviembre de 2011
Recursos
Naturais:
Francia presenta unha excelente distribución dos seus recursos mineiros y agrícolas. O país é un dos principais productores do mundo en mineral de ferro e de carbón. Ademáis, ten notables depósitos de antimonio, bauxita, magnesio, pirita, tungsteno, sal, potasio, materiais radiactivos, chumbo e cinc. Está en pleno desenrolo a producción de gas natural, petróleo y xofre.
Por outro lado, Francia conta con grandes extensions de solos fértiles; entre eles, los máis ricos son los formados polos sedimentos mariños na conca de París e os solos aluviales ben drenados dos vales máis baixos dos ríos Sena e Somme.
Humanos:
Agrícolas:
O 35,7% da superficie total do país é cultivable e o 4% da poboación activa traballa na agricultura, a silvicultura e a pesca. Baixo condicions normais, as propiedades agrarias, que acostuman ter un promedio dunhas 15 ha, producen os suficientes cereais e outros alimentos básicos para consumo nacional. Unha valiosa producción agrícola son as vides, con cuxas uvas se elaboran unhos excelentes viños. Francia e Italia son os maiores productores mundiais de viño; a producción francesa en 1995 foi de 55.580.000 hectolitros.
Francia presenta unha excelente distribución dos seus recursos mineiros y agrícolas. O país é un dos principais productores do mundo en mineral de ferro e de carbón. Ademáis, ten notables depósitos de antimonio, bauxita, magnesio, pirita, tungsteno, sal, potasio, materiais radiactivos, chumbo e cinc. Está en pleno desenrolo a producción de gas natural, petróleo y xofre.
Por outro lado, Francia conta con grandes extensions de solos fértiles; entre eles, los máis ricos son los formados polos sedimentos mariños na conca de París e os solos aluviales ben drenados dos vales máis baixos dos ríos Sena e Somme.
Humanos:
Agrícolas:
O 35,7% da superficie total do país é cultivable e o 4% da poboación activa traballa na agricultura, a silvicultura e a pesca. Baixo condicions normais, as propiedades agrarias, que acostuman ter un promedio dunhas 15 ha, producen os suficientes cereais e outros alimentos básicos para consumo nacional. Unha valiosa producción agrícola son as vides, con cuxas uvas se elaboran unhos excelentes viños. Francia e Italia son os maiores productores mundiais de viño; a producción francesa en 1995 foi de 55.580.000 hectolitros.
Medio ambiente
Clima:
O clima é temperado nas áreas do nordeste ten un clima continental, con veráns quentes e invernos máis fríos. Choivas ao longo do ano con unha boa probabilidade de precipitación como a neve durante o inverno. As Montañas do Jura ten un clima alpino. Lorraine (Lorraine), baixo picos, ten un microclima relativamente suave.
O clima é mediterráneo no sur, o clima nas áreas montañosas son máis frías, con neve no inverno.
O Océano Atlántico influencia o clima das zonas costeiras occidentais do Loira ata Euskadi, o clima é temperado e relativamente suave, con chuvias distribuídas ao longo do ano. Os verans poden ser moi quentes e soleados. Nas zonas do interior o clima é suave e o lado francés dos Pirineos é famoso polo seu record de luz solar.
As rexións da Cote d'Azur, Provence e Roussillon gozar dun clima mediterráneo. O tempo nos Alpes franceses é inestable. As rexións de Auvergne, Bourgogne (Borgoña) e Val do Rhône teñen un clima continental.
Contaminación e residuos, flora e fauna:
En Francia, como na maioría dos países industrializados, desenrrolouse no último cuarto de siglo una verdadeira política medioambiental. Francia foi un dos primeiros países en crear, o 27 de xaneiro de 1971, un Ministerio de Protección da Natureza e o Medio Ambiente.
A diversidade dos espazos naturais traducese nunha gran riqueza da flora e a fauna salvaxes. Francia adoptou unha lei sobre protección da natureza xa en 1976. Dende 1982, identificaronse e estudiaronse máis de 14 000 espazos, catalogados en 896 zonas naturais de interese ecolóxico, faunístico e florístico (ZNIEFF). Esta primeira recompilación de datos foi a resposta de Francia á directiva europea «Hábitats», adoptada o 21 de maio de 1992, sobre a conservación dos hábitats naturais, da fauna e da flora salvaxes. Dende 2004, a rede Natura 2000 agrupa todos os espazos de interese e asegura a conservación e aa biodiversidade no seno de Europa.
Fonte: http://www.diplomatie.gouv.fr
O clima é temperado nas áreas do nordeste ten un clima continental, con veráns quentes e invernos máis fríos. Choivas ao longo do ano con unha boa probabilidade de precipitación como a neve durante o inverno. As Montañas do Jura ten un clima alpino. Lorraine (Lorraine), baixo picos, ten un microclima relativamente suave.
O clima é mediterráneo no sur, o clima nas áreas montañosas son máis frías, con neve no inverno.
O Océano Atlántico influencia o clima das zonas costeiras occidentais do Loira ata Euskadi, o clima é temperado e relativamente suave, con chuvias distribuídas ao longo do ano. Os verans poden ser moi quentes e soleados. Nas zonas do interior o clima é suave e o lado francés dos Pirineos é famoso polo seu record de luz solar.
As rexións da Cote d'Azur, Provence e Roussillon gozar dun clima mediterráneo. O tempo nos Alpes franceses é inestable. As rexións de Auvergne, Bourgogne (Borgoña) e Val do Rhône teñen un clima continental.
Contaminación e residuos, flora e fauna:
En Francia, como na maioría dos países industrializados, desenrrolouse no último cuarto de siglo una verdadeira política medioambiental. Francia foi un dos primeiros países en crear, o 27 de xaneiro de 1971, un Ministerio de Protección da Natureza e o Medio Ambiente.
A diversidade dos espazos naturais traducese nunha gran riqueza da flora e a fauna salvaxes. Francia adoptou unha lei sobre protección da natureza xa en 1976. Dende 1982, identificaronse e estudiaronse máis de 14 000 espazos, catalogados en 896 zonas naturais de interese ecolóxico, faunístico e florístico (ZNIEFF). Esta primeira recompilación de datos foi a resposta de Francia á directiva europea «Hábitats», adoptada o 21 de maio de 1992, sobre a conservación dos hábitats naturais, da fauna e da flora salvaxes. Dende 2004, a rede Natura 2000 agrupa todos os espazos de interese e asegura a conservación e aa biodiversidade no seno de Europa.
Fonte: http://www.diplomatie.gouv.fr
martes, 8 de noviembre de 2011
Sectores produtivos
Sector primario:
O sector agrícola ten menos peso cada día nas contas da economía francesa hoxe 2% do PIB. De acordo co Instituto Nacional de Estatística nos últimos 50 anos a agricultura perdeu o 80% dos seus activos.
Sector secundario:
Polo que se refire a industria, Francia é a cuarta potencia mundial. Sen embargo, este non estivo alleo á crise internacional e en 2009 a súa produción viuse mermada nun 4,9% con respecto ao ano anterior. Sen embargo, ao longo do ano 2010 esta tendeu a aumentar, colocándose no primeiro trimestre cun 3,9% con respecto ao mesmo periodo do ano anterior.
Sector terciario:
Con relación a este sector, cabe destacar o papel do turismo, xa que este é un dos sectores máis dinámicos da economía francesa. Francia recibe anualmente preto de 80 millóns de turistas, tornándoo un dos países máis visitados do mundo, ocupando o terceiro posto de ingresos do turismo mundial. O turismo representa máis do 6% do PIB francés e emprega máis de 900.000 persoas.
Fonte: http://revista.monedaunica.net/index.php/mercados2/1610-francia
O sector agrícola ten menos peso cada día nas contas da economía francesa hoxe 2% do PIB. De acordo co Instituto Nacional de Estatística nos últimos 50 anos a agricultura perdeu o 80% dos seus activos.
Sector secundario:
Polo que se refire a industria, Francia é a cuarta potencia mundial. Sen embargo, este non estivo alleo á crise internacional e en 2009 a súa produción viuse mermada nun 4,9% con respecto ao ano anterior. Sen embargo, ao longo do ano 2010 esta tendeu a aumentar, colocándose no primeiro trimestre cun 3,9% con respecto ao mesmo periodo do ano anterior.
Sector terciario:
Con relación a este sector, cabe destacar o papel do turismo, xa que este é un dos sectores máis dinámicos da economía francesa. Francia recibe anualmente preto de 80 millóns de turistas, tornándoo un dos países máis visitados do mundo, ocupando o terceiro posto de ingresos do turismo mundial. O turismo representa máis do 6% do PIB francés e emprega máis de 900.000 persoas.
Fonte: http://revista.monedaunica.net/index.php/mercados2/1610-francia
lunes, 7 de noviembre de 2011
El sistema de Salud en Francia
El sistema sanitario francés se encuentra financiado por los aportes de las empresas francesas y las retenciones que se realizan sobre los sueldos de los trabajadores en general y se encuadra en 3 niveles dentro de su territorio: el nacional, el regional y el departamental, cada uno de ellos contando con diferentes normativas en su reglamentación. Los gastos que se destinan al sistema sanitario en Francia son aportados a través del Parlamento en hospitales, cínicas, establecimientos médico-sociales y medicina ambulatoria.
Los gastos de protección y seguridad social en Francia representan aproximadamente un tercio de su patrimonio nacional, ubicando al país en el lugar más elevado de Europa en cuanto al monto que destina para el funcionamiento del sistema sanitario, y en tercer lugar a nivel mundial.
El seguro social obligatorio cubre 3/4 partes de los gastos que Francia destina a la Salud, y para cubrir la diferencia restante existe un desarrollado sistema de seguros de amplia extensión, con los cuales la población puede hacer frente a los gastos que se encuentren a su cargo, y que alcanza al 87% de los franceses.
http://www.franciaguia.com/sistema-de-salud-en-francia/Protección del medio ambiente en Francia
Algunos de los ríos de Francia están contaminados por los residuos industriales y por las aguas residuales procedentes de la actividad agrícola. Se está intentando mejorar la calidad del agua mediante la construcción de plantas de tratamiento y la imposición de multas por contaminación. En las principales ciudades, la contaminación atmosférica, provocada por los automóviles y los combustibles fósiles, constituye un grave problema medioambiental. Francia obtiene el 76,24% de la electricidad que consume de 58 centrales nucleares (1992) y el resto a partir de carbón, petróleo y energía hidroeléctrica. Gracias a su enorme dependencia de la energía nuclear, es uno de los países industrializados que emite menos dióxido de carbono.
La historia de la conservación de la tierra en Francia se remonta a la edad media, cuando se determinó el uso que podía hacerse de ciertos bosques. En 1930, el gobierno de Francia aprobó la primera legislación sobre medioambiente y desde entonces ha creado varias leyes que establecen la autoridad y el deber del Estado en la protección de los diferentes tipos de hábitats. Existen varios parques nacionales y reservas regionales, así como reservas naturales situadas a la orilla del mar, de lagos y ríos, repartidos por diferentes puntos del país. Francia posee siete reservas de biosfera como parte de su compromiso con el programa El Hombre y la Biosfera de la UNESCO. Cinco de ellos están en la parte continental de Francia y otros dos, en territorios franceses.
http://www.voyagesphotosmanu.com/medio_ambiente_francia.html
La historia de la conservación de la tierra en Francia se remonta a la edad media, cuando se determinó el uso que podía hacerse de ciertos bosques. En 1930, el gobierno de Francia aprobó la primera legislación sobre medioambiente y desde entonces ha creado varias leyes que establecen la autoridad y el deber del Estado en la protección de los diferentes tipos de hábitats. Existen varios parques nacionales y reservas regionales, así como reservas naturales situadas a la orilla del mar, de lagos y ríos, repartidos por diferentes puntos del país. Francia posee siete reservas de biosfera como parte de su compromiso con el programa El Hombre y la Biosfera de la UNESCO. Cinco de ellos están en la parte continental de Francia y otros dos, en territorios franceses.
http://www.voyagesphotosmanu.com/medio_ambiente_francia.html
Suscribirse a:
Entradas (Atom)